Welstand: Baarlosestraat / Antoniuslaan

Als uitgangspunt voor iedere welstandsbeoordeling gelden de redelijke eisen van welstand.

Welstandsniveau: bijzonder

Het beleid is gericht op behoud en ontwikkeling van de karakteristiek van een oude invalsweg en structurerende ontsluitingsweg van Blerick.

Gebiedskarakteristiek

De Antoniuslaan vormt de rechtstreekse verbinding tussen het historische dorpscentrum van Blerick (omgeving raadhuis en kerk) en de binnenstad van Venlo. Het huidige kaarsrechte tracé kwam in 1828 tot stand. De Pontanusstraat ligt in het verlengde van de Antoniuslaan en is van oudsher één van de middeleeuwse dorpsstraten van Blerick met een hoge bebouwingsintensiteit. Ter hoogte van de Maasbreesestraat en de historische pastorie gaat de route over in de Baarlosestraat. Dit tracé werd in 1813 aangelegd als onderdeel van de belangrijke internationale route tussen Parijs en Hamburg. De karakteristiek van de Antoniuslaan, Pontanusstraat en de Baarlosestraat is divers. Met name langs de Antoniuslaan werd een type bebouwing gerealiseerd dat vergelijkbaar is met die langs soortgelijke uitvalswegen in Venlo, zoals de Straelseweg, Tegelseweg en de Kaldenkerkerweg. Er is sprake van wisselende bebouwing van villa’s en gesloten bebouwing. De rooilijnen aan de Antoniuslaan verspringen. Veel beeldbepalende bebouwing langs de Antoniuslaan is van eind negentiende en begin twintigste eeuw. Enkele bouwwerken zijn in de naoorlogse periode gebouwd in een traditionele vorm. De bebouwing bestaat in hoofdzaak uit individuele panden, tot stand gekomen door verschillende opdrachtgevers en verschillende architecten. Aan de zuidoostzijde van de Antoniuslaan liggen individuele villa’s op ruime percelen met karakteristieke tuinen.

De samenhang in de architectuur wordt gevonden in de toepassing van dezelfde materialen (baksteen, keramische dakpannen en in enkele gevallen betonelementen) in eenzelfde expressie. Karakteristieke kenmerken zijn:

• Het evenwicht in de gevelcompositie: balans tussen de horizontale lijnen van de vensterreeksen / gootlijsten en de verticale lijnen van de vensterassen.
• De ambachtelijke, overwegend eenvoudige baksteenarchitectuur met top- en lijstgevels en gesloten metselwerk waarin ramen en deuren als gaten zijn uitgespaard.
• De houten kozijnen en ramen hebben veelal een traditionele opzet en indeling (draai- en schuiframen met roeden).
• De generfde textuur en de verschillende tinten rood/bruin metselwerk, de wisselende metselverbanden en het voegwerk zorgen voor een levendig en ambachtelijk gevelbeeld.
• Gevels hebben accenten of versieringen die zich in het gevelbeeld voegen, zoals smeedijzeren raamhekken, keramische tegels, siermetselwerk, natuurstenen accenten en topgevels.

In de van oudsher middeleeuwse Pontanusstraat liggen aaneengesloten panden, opgetrokken in baksteen met rijke geveldetaillering, afwisselende nokrichtingen en gedekt met keramische pannen. De gevels kwamen in hoofdzaak tot stand in de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Achter de gevels bevinden zich op enkele plaatsen nog historische bouwmassa’s uit de zeventiende en achttiende eeuw. De historische gevels aan de noordwestzijde zijn opnieuw opgetrokken in historische trant. Monumentaal is de villa Pontanusstraat 23, het huis Coenegracht. Het huis uit 1925 is opgetrokken in donkere baksteen in halfsteens verband, gedekt door een plat dak, dat op dakschilden met dakkapellen rust. Het halfvrijstaande pand heeft een hoge eerste bouwlaag, boven een souterrain. Op de eerste verdieping aan de rechterzijde van de gevel is een vooruitspringend frontgeveldeel uitgemetseld, met twee smalle vensters met bovenlicht. Op de tweede verdieping steekt het rechter geveldeel uit als een toren. De toren heeft een loggia en wordt gedekt met een tentdak. De bouwlagen worden gescheiden door betonnen lateien.

De Baarlosestraat was in het verleden de belangrijkste route vanuit het centrum richting het zuidwesten. De nagenoeg kaarsrechte structuur is zeer karakteristiek en typisch voor de periode begin negentiende eeuw, toen de tracés van de uitvalswegen werden rechtgetrokken. Een belangrijk deel van de bebouwing kwam in de eerste helft van de twintigste eeuw tot stand. De ruimtelijk opzet van de architectuur is van belang. De historische uitvalswegen zijn door hun vorm en richting en qua bebouwing structureel belangrijk voor Blerick. In het gebied bestaat de bebouwing vrijwel uit individuele woningen, tot stand gekomen door verschillende opdrachtgevers en verschillende architecten. De samenhang in de architectuur wordt gevonden in de toepassing van dezelfde materialen (baksteen, keramische dakpannen en gestraalde betonelementen) in eenzelfde expressie.