Welstand: De Doolhof / Calvariestraat / Glazenapstraat

Als uitgangspunt voor iedere welstandsbeoordeling gelden de redelijke eisen van welstand.

Welstandsniveau: regulier

Het welstandbeleid is gericht op behoud en instandhouding van het karakteristieke naoorlogse beeld.

Voor kleine veelvoorkomende bouwwerken in reguliere welstandsgebieden zijn sneltoetscriteria opgesteld.

Gebiedskarakteristiek

De laat negentiende eeuwse wandel- en bidtuin van het missiehuis St. Michaël werd in 1927 het decor van het St. Franciscusspel en sinds 1931 van het Passiespel. Tuinarchitect J. Bergmans ontwierp de parkaanleg en het openluchttheater met niveauverschillen en architect A.J.N. Boosten de gebouwen op het terrasvormige podium (tempel en paleizen in oosterse stijl). De overkapte tribune met paraboolboogspant is in 1967 gerealiseerd en 2013 vernieuwd. Het omheinde terrein heeft een omvang van ruim anderhalve hectare, is dicht begroeid met bomen, wordt ontsloten via een stelsel van slingerende wandelpaden en heeft een open plek in het midden voor het toneel en de tribune. De opzet is besloten en introvert en de uitstraling naar buiten groen en lommerrijk: een bijzondere enclave in het dorp. Vanwege de nabijheid van bedrijventerrein Windhond is in de jaren vijftig aan de westzijde van de Calvariestraat een representatieve bebouwingswand opgetrokken. De ruimtelijke opzet daarvan bestaat uit een zaagtandverkaveling met om en om een blokje beneden-/bovenwoningen en een rijtje eengezinswoningen, respectievelijk vijf blokjes met de voorgevels op het noorden en vier rijtjes met de voorgevels op het oosten. De open hoeken tussen de twee woningtypen zijn ‘dichtgezet’ met hoge tuinmuren annex bergingen en poorten. De tuinmuren hebben bovenlangs een decoratief fries in gele baksteen. De poorten verschaffen toegang tot de private tuinen aan de achterzijde. Aan de straatzijde zijn de wigvormige plantsoenen ingericht met gazons, perken en speelvoorzieningen. Aldus is een ritmisch en representatief ‘scherm’ gemaakt dat het achterliggende bedrijventerrein aan het zicht onttrekt. De woningen hebben als gemeenschappelijk kenmerk een traditionalistische bouwstijl met gemetselde, relatief gesloten gevels van roodbruine baksteen, twee of drie bouwlagen en zadeldaken met overstek, rode pannen en zinken mastgoten. Opvallend bij beide woningtypen zijn de gekoppelde voordeuren onder een spaarveld met een patroon van kruisjes in gele baksteen, gevat tussen lisenen. Bij de beneden-/bovenwoningen zijn deze entreepartijen bovendien opgevat als een risaliet dat boven de gootlijst wordt bekroond door een fronton (de Trespa bekleding is niet origineel). Verder hebben de gevels een rustige, regelmatige indeling in vensterassen. Opvallend is de reeks vierkante ramen op de slaapverdieping die als horizontale band werken. Alle ramen zijn vervangen door kunststof exemplaren met een gewijzigde indeling. Verder is de architectuur nog behoorlijk gaaf. De bebouwingswand vormt een waardige begrenzing voor de Doolhof.

De omgeving Doolhof-Calvariestraat is als unieke enclave met een expressieve wand als zuidwestelijke begrenzing een bijzonder waardevol wederopbouwensemble voor de gemeente Venlo.