Plan van Gendt (19e eeuw)

Als uitgangspunt voor iedere welstandsbeoordeling gelden de redelijke eisen van welstand.

Welstandsniveau: bijzonder

Het welstandsbeleid is gericht op het in stand houden van en voortbouwen op de bestaande karakteristieke beeldkwaliteit, met speciale aandacht voor de cultuurhistorische waarden van de bestaande bebouwing. Toepassen van voor dit gebied kenmerkend materiaal- en kleurgebruik. Architectonische kwaliteit betekent hier: zorgvuldig ontworpen in de context, evenwichtig van opbouw en geleding en met een uitgekiende detaillering en materialisatie. Binnen dit kader is zowel een eigentijdse als een meer traditionele architectuur denkbaar.

Gebiedskarakteristiek

De omgeving van de Goltziusstraat ligt aan de noordkant van de middeleeuwse binnenstad in een deel van het ontmantelingsplan voor de vestingwerken van Van Gendt uit 1872. De bebouwingsstructuur is zeer markant vanwege de regelmatige stedenbouwkundige bouwblokken. De lange straten, zoals de Goltziusstraat, Puteanusstraat, Mercatorstraat, Noord Binnensingel en Noord Buitensingel, zijn licht gebogen. Belangrijk zijn de lange zichtlijnen, al dan niet richting beëindigende bebouwing, groenstructuren als het Nolenspark of de bomenrij in het verlengde van de Parkstraat en de Gelderse Poort. Eveneens belangrijk zijn de zichtlijnen op de toren van de Martinuskerk.

In aansluiting op de binnenstad heeft het oostelijk gedeelte van het Goltziuskwartier een meer hoogwaardig architectonisch karakter dan het westelijk gedeelte. In de Goltziusstraat, Noord Binnensingel, Mercatorstraat, Helbeek, Sint Martinusstraat, Parkstraat en aan het Mgr. Nolensplein is de architectuur in hoofdzaak opgetrokken in neostijlen. In de overige straten is dit minder het geval, hier bevinden zich ook veel panden uit de naoorlogse periode. Panden in Art Nouveau-trant bevinden zich in de Sint Martinusstraat en op de hoek van de Straelseweg, het zogenoemde Metropole-complex. Aan de zuidzijde van de Goltziusstraat is veel architectuur aangetroffen uit de jaren twintig en dertig van de twintigste eeuw. De stijl hiervan is een menging van de architectuur van de Amsterdamse School, ‘de Stijl’ en het Rationalisme, vergelijkbaar met de architectuur van de Rosariumbuurt.

Het Plan van Gendt is cultuurhistorisch van belang vanwege de systematische aanpak van het stedenbouwkundig plan en de gaafheid en herkenbaarheid daarvan. De architectuur is van belang vanwege de grote rijkdom en diversiteit aan bouwstijlen, materiaalgebruik, detaillering en stedenbouwkundige accenten in de vorm van bijzondere hoekoplossingen. Karakteristiek zijn bijzondere details met betrekking tot gootlijsten, ornamenten en vensterkozijnen met karakteristieke roedeverdelingen.