Welstand: Buurtcentrum Venlo-Noord
Als uitgangspunt voor iedere welstandsbeoordeling gelden de redelijke eisen van welstand.
Welstandsniveau: regulier
Het beleid is gericht op versterking van de identiteit en herkenbaarheid van het buurtcentrum.
Voor kleine veelvoorkomende bouwwerken in reguliere welstandsgebieden zijn sneltoetscriteria opgesteld.
Gebiedskarakteristiek
Genooi was voor de Tweede Wereldoorlog een afgelegen, noordelijke enclave met verspreide bebouwing die in de jaren veertig en vijftig werd uitgebouwd tot de St. Nicolaasparochie. De Nicolaaskerk werd het middelpunt van een arbeiderswijk die nauw verbonden was met fabrieken als Océ en Koverto. Dat parochiecentrum werd gebouwd tussen het bestaande Agnes Huynblok en het aan te leggen Meeuwbeemdpark. Karakteristiek is het onderscheid tussen de beslotenheid van het vooroorlogse woonblok en de open opzet van het naoorlogse parochiecentrum.
De ruimtelijke opzet van het Agnes Huynblok bestaat uit een rechthoekig gesloten carré van aaneengeschakelde eengezinswoningen met private voor- en achtertuinen. Omdat hoekwoningen binnen een gesloten blok een moeilijke bezonning hebben, zijn de hoeken van het carré plastisch uitgevoerd met gevelsprongen en inkepingen. De woningen hebben afwisselend één en op de hoeken twee bouwlagen met roodbruin gemetselde gevels onder hoog oprijzend zadel- en schilddak met gesmoorde pannen en bakgoten. De individuele woningen zijn afleesbaar aan het ritme van voordeuren, dakkapellen, puntgevels met hoger opgetrokken steekkappen en natuurlijk de inrichting van de voortuinen. Omdat twee oorspronkelijke woningen zijn samengevoegd tot één grote woning zijn de voordeuren om en om dichtgezet. Een betonnen cordonlijst bovenlangs de deuren en ramen zorgt samen met het witte hout van de bakgoot en het overstek van de brede dakkapellen voor een horizontaal accent in het gevelbeeld. De vernieuwde deuren, ramen, dakpannen en houten boeiboorden zorgen voor een opgepoetst gevelbeeld waarin het historische patina enigszins ontbreekt. Geïntegreerde, eenvoudige poorten verschaffen voetgangers toegang tot het binnenterrein. Halverwege de rij aan de Genooyerbergen is één tussenwoning gesloopt om een doorgang voor auto’s te forceren naar het binnenterrein. Daar is een parkje met parkeervakken.
De ruimtelijke opzet van het aangrenzende parochiecentrum bestaat – in aansluiting op het Meeuwbeemdpark - uit een groot groen bouwveld met daarop een parochiehuis, een kerkgebouw, een pastorie en winkels rond een plein. Als eerste werd in 1949 de zogeheten Witte Kerk gebouwd (J. Kayser): een parochiehuis met onderwijsvoorzieningen, een tijdelijke kerk, een toneel- en bioscoopzaal. Dit gebouw in traditionalistische stijl bestaat uit een samengestelde hoofdvorm met torens, schip en aanbouwen in wisselende hoogtes en breedtes, als ware het een basilicale kerk. De wit geschilderde bakstenen gevels zijn voorzien van natuurstenen details en worden verticaal geleed door getoogde spaarvelden en dito vensters. Het dak is samengesteld uit ingeknikte zadeldaken met gesmoorde pannen, zinken mastgoten en een reeks kleine dakkapellen. Het gebouw doet thans dienst als gemeenschapsgebouw en is aan weerszijden ingesloten door nieuwbouw. De definitieve kerk naar ontwerp van J. van der Grinten aan de overzijde van het plein dateert uit 1961. Het ongebruikelijk moderne en typologisch vernieuwende van dit kerkgebouw komt onder andere tot uitdrukking in de tweezijdige oriëntatie, de doosvorm met grotendeels gesloten gevels, het flauw hellende dak met langgerekt daklicht en de cilindervormige doopkapel met kegelvormig ‘dak’ en oculus. Opmerkelijk aan het metselwerk zijn de paarsrode klinkers, de afgeschuinde steunberen, het verdiepte reliëf en het willekeurige patroon van glazen bouwstenen. De entrees en ramen zijn opgevat als eenvoudige rechthoekige gevelopening met respectievelijk dubbele glazen deur in metalen profielen en glazen bouwstenen met een bovenlicht van vensterglas. De vrijstaande, open klokkenstoel van stalen I-profielbalken markeert een voetpad dat langs de pastorie naar de kerk leidt. De tegen de helling gebouwde pastorie is in samenhang met de kerk ontworpen en bestaat eveneens uit een doosvorm van één/twee bouwlagen met flauw hellend dak, uitgevoerd in donkerbruine baksteen met terugliggende entree- en vensterpuien waardoor portieken en balkons ontstaan.
De omgeving van de Nicolaaskerk manifesteert zich als een stedenbouwkundig accent in het hart van de wijk Genooi, met conform de parochiegedachte een combinatie van kerk, pastorie en buurtwinkels aan een voorplein. Het traditionalistische parochiehuis en het ultramoderne kerkgebouw staan qua bouwstijl maar ook letterlijk tegenover elkaar. Dat roept als ensemble een spannend beeld op. Het Agnes Huynblok voegt daar een architectonisch verzorgd en stedenbouwkundig uniek carré aan toe. Het geheel is een bijzonder waardevol ensemble voor de gemeente Venlo.